Francesca Piccinini
.jpg)
| ||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
185 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | ||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Francesca Piccinini (ur. 10 stycznia 1979 w Massie) – włoska siatkarka, reprezentantka kraju, kapitan drużyny narodowej. Gra na pozycji przyjmującej. 7 listopada 1993 roku zadebiutowała we włoskiej Serie A w meczu przeciwko Olimpia Teodora. W latach 1999–2012 występowała w Serie A, w drużynie Foppapedretti Bergamo dla której przez 13 sezonów zdobyła 3773 punktów (186 asów, 3240 ataków, 347 bloków). Ma na swoim koncie rozegranych 451 meczów w Serie A1 (328 dla Foppapedretti Bergamo) co daje jej 1. miejsce w klasyfikacji wszech czasów. W reprezentacji zadebiutowała 10 czerwca 1995 w Montreux w meczu przeciwko USA (2:3). W barwach narodowych rozegrała 499 meczów (stan na 20.V.2016). Foppapedretti Bergamo by uhonorować najskuteczniejszą, jedną z najlepszych siatkarek jakie grały w barwach klubu oraz wieloletnią kapitan drużyny zastrzegły koszulkę z numerem 12 w jakiej grała przez trzynaście sezonów. W kwietniu 2021 roku definitywnie zakomunikowała, że kończy swoją siatkarską karierę[1].
W 2002 zdobyła złoty medal Mistrzostw Świata.
Występuje jako modelka, w 2004 roku ukazał się kalendarz z jej rozbieranymi zdjęciami dla magazynu Men’s Health. W 2005 roku ukazała się jej autobiografia pt. "Granat". W 2011 roku zagrała epizod w filmie "Kobiety przeciwko mężczyznom", gdzie wcieliła się w rolę samej siebie.
8 listopada 2002 roku została odznaczona Orderem Zasługi Republiki Włoskiej za złoty medal Mistrzostw Świata.
Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]
| Osiągnięcie | Trofeum | Rok |
| Mistrzostwa Europy Juniorek | 
|
1996 |
| Igrzyska Śródziemnomorskie | 
|
1997, 2001, 2009 |
| Mistrzostwa Europy |  
|
2009 2001, 2005 1999 |
| Mistrzostwa Świata | 
|
2002 |
| Grand Prix |  
|
2004, 2005 2006, 2008, 2010 |
| Puchar Świata | 
|
2007 |
| Puchar Wielkich Mistrzyń |
|
2009 |
Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]
| Osiągnięcie | Trofeum | Sezon/Rok |
| Superpuchar Europy |
|
1996 |
| Puchar Zdobywców Pucharów |
|
1996/1997 |
| Mistrzostwo Włoch |
|
2001/2002, 2003/2004, 2005/2006, 2010/2011, 2016/2017 1996/1997, 2000/2001, 2004/2005, 2017/2018, 2018/2019 2007/2008, 2008/2009, 2009/2010 |
| Mistrzostwo Brazylii |
|
1998/1999 |
| Superpuchar Włoch |
|
1999, 2004, 2011, 2015, 2017 |
| Liga Mistrzyń |
|
1999/2000, 2004/2005, 2006/2007, 2008/2009, 2009/2010, 2015/2016, 2018/2019 |
| Puchar CEV |
|
2003/2004 |
| Puchar Włoch |
|
2005/2006, 2007/2008, 2017/2018, 2018/2019 |
| Klubowe Mistrzostwa Świata |
|
2010 |
Nagrody indywidualne[edytuj | edytuj kod]
- 1994: Nagroda Arnaldo Eynarda (najlepsza siatkarka do lat 20)
- 1996: Nagroda Arnaldo Eynarda (najlepsza siatkarka do lat 20)
- 1997: Nagroda Arnaldo Eynarda (najlepsza siatkarka do lat 20)
- 2004: Nagroda Fair Play Grand Prix
- 2005: MVP Superpucharu Włoch
- 2007: Najlepsza atakująca turnieju finałowego Ligi Mistrzyń
- 2010: MVP turnieju finałowego Ligi Mistrzyń[2]
- 2012: MVP Superpucharu Włoch
- 2016: MVP turnieju finałowego Ligi Mistrzyń
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
: odznaczona Orderem Zasługi Republiki Włoskiej – Kawaler (Rzym, 8 listopada 2002 r.)
